Het leuke van schrijven is dat je het overal kan doen. In de trein, stiekem op school tijdens de les, in bed en op de wc. Toch valt het vaak tegen wat er uiteindelijk uit komt. Al is er één ding dat echt belangrijk is, en dat is volhouden. Als je iets begint, maar je bent er niet tevreden over, is het makkelijk gewoon te stoppen. Of het weg te leggen om 'later af te maken'. Maar dat werkt niet, en dat heb ik ook gemerkt. Zelf hou ik ervan om te weten waarover ik ga schrijven, dan bereid ik me er goed op voor. Zo wil ik al een tijdje beginnen aan een eigen boek, maar waarover? Dat is de hamvraag met een dik, vet vraagteken erachter.
Wie mij al een tijdje volgt weet dat ik een boek schrijf met een vriend van mij. Nu is de laatste keer dat we eraan gewerkt hebben, en dan bedoel ik ook echt iets gedaan in de zin van vooruitgang, al ruim driekwart jaar geleden. Misschien zelfs langer. En dan raak je eruit en is het heel moeilijk om er weer in te komen en verder te gaan. Maar goed, we hebben een soort excuus, namelijk school. Daarnaast maakt het samenwerken en het synchroniseren van onze ideeën het proces ook niet sneller, dus we liggen vast tot de zomervakantie? Nadat we van school zijn? Nog veel later? Niemand die het weet, maar ik hoop dat we het ooit af kunnen maken.
Voor zover. Ik vind het wel lekker om een beetje in het rond te kunnen schrijven, niets te controleren en het een beetje het internet op te gooien. Ik ben benieuwd wat jullie van mijn eerste blogbericht sinds tijden vinden. Laat het weten en misschien voer ik de productie van teksten voor dit blog weer eens een stukje op!
Vrolijk Pasen!
Photo credit: Fire! via photopin (license)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten